Geen plaats?

Geplaatst op

Geen plaats

Ik weet niet of het jou eens is gebeurd. Afgelopen zomer wilden we onze vakantie boeken. Tijden lang op internet rondstruinen naar een mooie en leuke camping waar we helemaal tot rust konden komen. Eindelijk de juiste gevonden. Eén naar al onze wensen en gemakken. Een camping waar we even de boel de boel konden laten. Mijn vrouw belde de camping om te vragen of er nog plaats was. Een vrolijke, gastvrije stem nam de telefoon op en vroeg hoe ze ons tot dienst kon zijn… Helaas… De plaatsen waren allemaal vol. Er was geen plaats meer. Ze deed haar uiterste best om ons wel helpen en gaf ons meerdere suggesties voor campings in de buurt die – volgens haar – net zo leuk waren. Herken je dat? Een gevoel van teleurstelling. Een gevoel van verlangen dat niet beantwoord wordt. Maar ook een frustratie dat je weer op zoek moet gaan naar een nieuw hotel, een nieuw huisje, een nieuwe vakantie bestemming. Want bij die vorige, die sowieso leuker was, was geen plek meer.

Of wellicht weet je hoe het is om in een overvolle trein te stappen. Zo eentje die je liever voorbij laat gaan, omdat er alleen nog maar plekken zijn waar je dicht opeen zit gepropt. Maar je hebt ook geen keus en moet er wel aan toegeven. Je moet op tijd komen bij college of op je werk. Dit mag je niet missen. Dan maar even niet zitten en dicht tegen je medereiziger staan in de hoop dat de trein maar niet onverwachts remt of stopt en je allemaal boven op elkaar belandt. Er is eigenlijk geen plek, maar je kiest ervoor dat kleine plekje toch te benutten.

Of misschien was je net te laat met het boeken van een concert van je favoriete band. Gister was er nog plaats, toen had je geen tijd. Nu heb je tijd en is er geen plaats. Er is geen plaats meer voor jou. Je bent te laat. Jammer dan.

Ik wil jullie meenemen in het leven van Ibrahim. Een Syrisch jongetje van 4. Ik ontmoette hem via de media. Hij raakte mij met zijn pikdonkere kraalogen en een vrolijke glimlach. Zijn ouders waren gevlucht uit Syrië en werden nu geïnterviewd bij het strand van Lesbos. Er was geen plaats meer voor hen in hun land. In ieder geval geen veilige plaats. Ibrahim wist van niks. “Hij ging op vakantie!” Zijn ouders vertelde aan de interviewer dat ze Ibrahim hadden voorgehouden dat ze heel lang op vakantie gingen. Ze wilden hem niet belasten met de ellende om hem heen. Ze wilden hem niet bang maken voor de onzekerheid die zijn ouders hen nachtenlang wakker hielden. Het zou een heel avontuur worden hadden ze hem vertelt. Een avontuur met een boot, allemaal nieuwe mensen ontmoeten en een hele lange wandeling. Ik kan mij zo voorstellen dat Ibrahim blij geweest moet zijn wanneer hij zijn beer in zijn tas stopte. Hij mocht niet al zijn speelgoed meenemen had zijn moeder gezegd, maar zijn beer moest en zou mee. Deze vakantie mocht beer niet missen! Hij ging op pad vol verwachting!!

Eenmaal op de plaats van bestemming bleek er geen plaats op de camping voor Ibrahim. Het bleek ook helemaal niet zo’n leuke camping te zijn. Het stonk en er was niet eens een zwembad. Ook waren de mensen helemaal niet blij dat Ibrahim op vakantie bij hen was. Er waren zelfs mensen die heel hard schreeuwden naar zijn pappa en mamma. ‘Maar vakantie was toch leuk dacht hij?’ Wat is hier aan de hand? Er is geen plek voor Ibrahim op deze wereld. Thuis niet, onderweg niet, op de plaats van bestemming ook niet. Wat is hier aan de hand? Een klein leventje wat het verdient om te dromen om ooit piloot of arts te worden lijkt verpest.

Geen plaats? Voor de één een gemiste kans, een zelfverwijt van laksheid. Had je maar eerder of scherper moeten zijn. Voor de ander, voor Ibrahim, is het een kwestie van leven of dood. Een afwijzing van z’n bestaan, een afwijzing dat je bent wie bent …Waarom besta ik eigenlijk? Waarom ben ik hier geboren? Waarom in dit land? Waarom?

Weet je wat ik niet snap? Dat die grote God waarvan we net het verhaal uit Lukas hoorde. Die God die ons met een oogwenk allemaal kan wegvagen een kleine baby is geworden. Hij heeft zich kwetsbaar gemaakt en zijn leven aan ons gegeven. De bijbel vertelt ons dat Hij zijn Majesteit – zijn koninklijke positie – had opgegeven. Om jou en mij te redden. Wat een held. Wat een God. Wat een onthaal zou zo’n God moeten krijgen.

Hij wil mensen als Ibrahim redden. Hij wil mensen als Ibrahim veiligheid en hoop bieden in een wereld dat dat zo vaak is kwijtgeraakt. We hebben net het verhaal gelezen. Hoewel Jezus met groot gejuich, applaus en misschien zelfs aanbidding  onthaalt moest worden, was er geen plaats voor Jezus. Ja, gelukkig waren daar die wijze mannen die wisten met wie ze te maken hadden. Gelukkig waren zij er wel om Jezus naar zijn waarde in te schatten.

Maar waarom liet die Grote God zich in een kribbe leggen? Waarom had hij zijn reis niet beter voorbereid? Waarom had hij niet een paleis geboekt? Hij kreeg niet eens een simpel motel. Nee zelfs die zaten allemaaL vol! Hij moest in een kribbe zijn eerste slaapje doen. En later lezen we zelfs dat Jezus als klein baby’tje met de dood werd bedreigt. Zijn ouders moesten vluchten, net als de ouders van Ibrahim. De engel had Jozef vertelt dat hij snel zijn spullen moest pakken en met zijn gezin moest vertrekken naar Egypte! En God wist allang dat dat zou gebeuren. Een profeet, honderden jaren voor de geboorte van Jezus had het namelijk al voorspelt! Anders zou Jezus worden gedood. Jezus was in zijn eerste fase van zijn leven een vluchteling. Een jongen net als Ibrahim. Jezus weet wat het is om niet gewenst te zijn. Jezus weet wat het is om te moeten vluchten voor de dood. Jezus weet wat het is om afgewezen te zijn.

Waar wij onze reis volledig bepakt met verzekeringen, stevige koffers, ruime boekingen van te voren en een back up plan voor het geval dat, laat God zijn enige Zoon als kwetsbaar baby’tje geboren worden in een land waar geen plek is. Een land waar zijn enige zoon vervolgd en vermoord zou worden.

Waarom liet Hij dit gebeuren en hoeveel zorgen zou hij gehad hebben om Jezus. Hoeveel verdriet zou God wel niet gehad hebben? Waarom liet Hij dit gebeuren? Waarom geen paleis? Waarom geen veiligheid? Waarom een vieze en stinkende kribbe? Misschien, nee ik geloof en weet zeker dat God boven de situatie stond. Hij liet het liet gebeuren juist om aan mensen hoop te bieden. Hoop en zekerheid aan mensen die afgewezen zijn. Hoop en zekerheid aan mensen die alleen staan in deze grote boze wereld. Hoop en zekerheid voor mensen die geen uitweg meer zien, aan mensen die geen dak boven hun hoofd hebben. Hoop en zekerheid voor mensen die vergeving nodig hebben, voor mensen voor wie (ook) geen plaats is. Waar wij geen plaatst hadden voor Jezus op aarde. Wil Hij voor ons wel een plek in de Hemel bieden. Voor jou, voor iedereen!

Johannes 14:2 Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. 2 In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken? 3 Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben.

Ik geniet van mijn leven hier. Ik doe wat ik kan voor mensen die hulp nodig hebben. Met de kracht en liefde van God mag en kan ik en kunnen wij nu en vandaag het verschil maken. Als je geen plek kan bieden aan mensen als Ibrahim, begin dan met een plek in je hart voor deze mensen. Vertel over de hoop die Jezus ons hier vertelt. Ik zie uit naar die plek!

God vertelt ons in zijn woord dat Hij van jou en mij houdt! Hoewel hij wist dat hij afgewezen zou worden heeft Hij zijn leven voor jou gegeven. Om je weer hoop te bieden, om je weer een kans te geven. Nog steeds is Jezus op zoek naar een woning. Hij is op zoek naar je hart.

Openbaring 3:20 Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij.

2 Petrus 3:9 hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.

Laten we deze God prijzen en Eren! Laten we deze God toezingen wat Hij verdient. Laten we Hem eren zoals de engelen dat deden bij de herders. Wat een liefde, wat een Grote God mogen we kennen doordat Jezus naar de aarde is gekomen.

 

Geef een reactie